Kaplica Wieczystej Adoracji, w której o każdej porze dnia i nocy można adorować Najświętszy Sakrament, powstała w 2005 r. W dniu odpustu ku czci Matki Boskiej Częstochowskiej, 26 sierpnia, biskup łomżyński Stanisław Stefanek poświęcił kaplicę i uroczyście przeniósł do niej Najświętszy Sakrament w monstrancji zakupionej przez księży z dekanatu wyszkowskiego. To wielki dar nie tylko dla naszej parafii, ale też całego miasta. Do Jezusa Eucharystycznego przychodzą nie tylko członkowie modlitewnej grupy adorującej. Wielu wiernych z całego miasta odwiedza kaplicę o różnych porach, chociaż na krótką modlitwę. Bogu niech będą dzięki za nasze trwanie przy Jezusie w kościele.
W kaplicy znajdują się także relikwie, które posiada nasza parafia:
św. Wojciecha biskupa i męczennika (ur. ok. 956 r., zm. 23 kwietnia 997 r.) - patrona naszej parafii. Jego krew leży u fundamentów Kościoła i państwa na ziemiach piastowskich. Jako apostoł pogan w swej ostatniej misji dotarł do wybrzeży Bałtyku, gdzie poniósł śmierć męczeńską. Przy jego grobie spotkali się w 1000 roku cesarz Otton III i książę Bolesław Chrobry, a wydarzenie to przeszło do historii jako Zjazd Gnieźnieński.
św. Jana Pawła II - Papieża Polaka (ur. 18 maja 1920, zm. 2 kwietnia 2005), którego pokochali i słuchali wierni najdalszych zakątków świata. Zapisał się w dziejach jako najbardziej aktywny papież, który odbył ponad 100 podróży zagranicznych, dla Polaków najważniejsze były te do Ojczyzny, szczególnie w czasach komunizmu. Przesłanie jego pontyfikatu odzwierciedlały słowa wypowiedziane na początku misji: „Nie lękajcie się, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi, otwórzcie drzwi jego zbawczej władzy”. Relikwie zostały uroczyście wprowadzone do naszego kościoła 30 października 2011 r.
św. Faustyny (ur. 25 sierpnia 1905, zm. 5 października 1938) ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, apostołki Bożego Miłosierdzia, autorki Dzienniczka, w którym opisała swoje duchowe i mistyczne doświadczenia. Przez nią Jezus przypomniał światu prawdę o miłości miłosiernej Boga do każdego człowieka. W tym celu przekazał także nowe formy kultu Miłosierdzia Bożego: obraz Jezu, ufam Tobie, Święto Miłosierdzia, koronkę do Miłosierdzia Bożego i modlitwę w chwili Jego konania na krzyżu, zwaną godziną miłosierdzia. Relikwie są obecne w naszym kościele od 9 kwietnia 2011 r.
św. ojca Pio (ur. 25 maja 1887 r., zm. 23 września 1968 r.) - włoskiego zakonnika i mistyka. Gdy miał 5 lat, po raz pierwszy objawił mu się Jezus, w 1918 r. podczas modlitwy przed wizerunkiem Chrystusa ukrzyżowanego o. Pio otrzymał stygmaty. Na jego dłoniach, stopach i boku pojawiły się otwarte rany - znaki męki Jezusa. Jest wiele przykładów uzdrowień cudownego uzdrowienia dzięki wstawienniczej modlitwie o. Pio.
bł. Jerzego Popiełuszki (ur. 14 września 1947 r., zm. 19 października 1984 r.) - kapelana warszawskiej „Solidarności”, obrońcy praw człowieka w PRL, zamordowanego przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa. Był rzecznikiem i obrońcą godności człowieka, praw ludzkich do wolności, sprawiedliwości, miłości i prawdy, a także heroldem Pawiowego i papieskiego nauczania, że zło należy zwyciężać dobrem.
św. Stanisława ze Szczepanowi (ur. ok. 1030 r., zm. 11 kwietnia 1079 r.), biskupa krakowskiego i męczennika, jednego z głównych patronów Polski. Dał się poznać jako pasterz gorliwy, ale i bezkompromisowy. Jan Paweł II nazwał go „patronem chrześcijańskiego ładu moralnego”. Kronikarze rozpisywali się o jego zatargu z królem Bolesławem Śmiałym. Autorytet Stanisława był w Polsce ogromny, nawet najbliżsi stronnicy króla nie śmieli targnąć się na jego życie. Król miał to uczynić sam, w czasie Mszy św. zarąbał biskupa uderzeniem w głowę. Potem kazał poćwiartować jego ciało. Duchowni ze czcią pochowali je w kościele św. Michała na Skałce.
*
W naszym kościele, w drugiej kaplicy bocznej znajdują się kolejne relikwie:
św. Maksymiliana Marii Kolbego (ur. 8 stycznia 1894 r., zm. 14 sierpnia 1941 r.) - franciszkanina, misjonarza, założyciela Rycerstwa Niepokalanej oraz klasztoru w Niepokalanowie - najliczniejszego na świecie. Pierwszy polski męczennik okresu II wojny światowej. W obozie Auschwitz podtrzymywał współwięźniów na duchu, spowiadał, potajemnie sprawował Msze św. Gdy 10 więźniów zostało skazanych na śmierć głodową, zgłosił się zamiast jednego z nich, Franciszka Gajowniczka, który miał żonę i dzieci.
bł. Michała Sopocki (ur. 1 listopada 1888 r., zm. 15 lutego 1975 r.) - spowiednika św. Faustyny, apostoła Miłosierdzia Bożego, założyciela Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego. W jego bogatym życiu dominujący i najpiękniejszy rys pozostawiła służba idei Miłosierdzia Bożego. Jako kierownik duchowy św. Faustyny, zainspirowany jej objawieniami, oddał się całkowicie szerzeniu prawdy i kultu Miłosierdzia Bożego. Opublikował szereg dzieł o Miłosierdziu Bożym, zabiegał o ustanowienie święta, przyczynił się do namalowania pierwszego obrazu Jezusa Najmiłosierniejszego Zbawiciela.
Małej Arabki, czyli Marii Baouardy, znanej także jako Maria od Jezusa Ukrzyżowanego (ur. 5 stycznia 1846 r., zm. 26 sierpnia 1878 r.) - palestyńskiej karmelitanki, mistyczki i stygmatyczki. Gdy postanowiła oddać życie Chrystusowi, otoczenie było przeciwne. Podcięto jej gardło, a ciało wyniesiono na pustą uliczkę. Później Miriam zapewniała, że przeżyła prawdziwą śmierć, a następnie wizję nieba. Usłyszała sąd: „Twoja księga jeszcze nie jest zapisana”. Później, podczas zakonnej próby na jej ciele zaczęły się pojawiać stygmaty. W czasie niektórych uniesień zdarzało się jej mówić na głos. Jedna z sióstr zapamiętała gorące wezwanie: „Świat śpi, a Bóg nieskończonej dobroci i godzien wszelkiej chwały jest zapomniany przez wszystkich. Patrz, cała natura, niebo i ziemia uwielbiają Boga, a człowiek, który poznał wielkie dzieła Boże, i winien Go uwielbiać, śpi! Chodźmy, rozbudźmy świat!”
